zondag 30 oktober 2011

De voorbereiding (deel 2)

Ik had het aangekondigd dat ik er nog even op terug zou komen, bij deze dan.
Benny’s Big Show Orchestra. Wat betekend het nu om met een dergelijke club op een podium te klimmen en een avondvullend programma neer te kunnen zetten? Wat is daar nu voor nodig? En dan zodanig dat het publiek of de aanwezige gasten welke uiteindelijk publiek gaat worden, een onvergetelijke avond te bezorgen?
Motivatie, ambitie, gedrevenheid, gezelligheid, het zijn zo maar een paar van die dingen die je zo wie zo nodig hebt. Daarnaast is buiten het willen het kunnen dan wel erg handig. Studeren dus, bloed, zweet en tranen heet dat dan, geloof ik?  Nu is er geen sprake van bloed. Want onze Ben, de motivator en inspirator van het geheel, die houdt zich niet bezig met slaan, bijten, schoppen of zoiets dergelijks. Maar het zweten en tranen, die dus wel voor de een of ander.
Een stoer verhaal is het eigenlijk, BBSO.  Leden die geen of nauwelijks podium ervaring hebben, niet uit het entertainment wereldje komen, maar muziek maken als hobby hebben en deze dat met een paar (semi)professionals 10 theatershows laten doen. Hoe stoer wil je het hebben?
Een management en impresario die daar toch in geloven, dat het gaat werken. Hoe ver steek je dan je nek uit? Een heel eind, denk ik. En het gaat gewoon gebeuren, werken en een succes gaat het dan ook nog worden. Deze uitspraak een nog stoerdere?
Nee hoor, een vast staand feit, dat wel.
De voorbereiding, daar hadden we het dus over.
Met 55 orkestleden, 10 crewleden, op pad. Wat spulletjes mee, per saldo een volle trailer, met geluid, licht, podium, lessenaars, kisten vol met kabels en ga zo maar door. Dan een touringcar, om een “paar” muzikanten van A naar B te sleuren en dan nog een busje met kostuums incl. strijkijzer en plank er achteraan. Oh ja, een paar instrumenten, die moeten we dan even niet vergeten ,zoals deze;










Dat dan het gehele handeltje moet worden uitversterkt, dat is een voorwaarde. Dus versterkers, speakers, monitors en kisten vol met kabels en alle randapparatuur om het in de juiste verhouding de zaal in te krijgen, is dan wel heel handig en een noodzaak, 55 muzikanten kunnen namelijk aardig wat geluid produceren.






Een heel circus dus, wat onderweg is. Oke, ik weet het wel. Adré Rieu of het Metrople-orkest die doen daar in zijn geheel niet moeilijk over. Maar dat zijn dan ook wel professionals en vanzelf dus ook pure business. Wij niet, wij doen het er gewoon maar even tussendoor en dan ook nog voor het plezier. Nu hoeft niemand medelijden met ons te hebben of te krijgen, laten we daar geen misverstand over hebben, want zielig zijn we echt niet, hooguit een beetje gek.
Och, je moet toch wat te doen hebben naast een drukke baan en voor de meeste van ons nog even een gezin laten functioneren?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten