Volgende show!!!!!

hoeft verder geen uitleg!

Een  thuiswedstrijd, meer moet je er niet van maken. Theater Markant 31 maart, Uden.

Theater techniek

We hebben het er al eens vaker over gehad, maar het spelen met een dergelijk groot orkest zoals het onze, is nogal een technische uitdaging. Temeer dat er (op een paar na) alleen maar akoestisch instrumentarium wordt gebruikt. Dat betekend dan ook dat er een enorme expertise nodig is om een clubje zoals het onze goed uit de verf te laten komen tijdens een optreden.

En ja, voor de hobbyist is dit dan ook een paar nummertjes te groot, veel te groot, zeg maar. En nu, tijdens onze theatertour, leer je steeds meer deze broeders waarderen.

Schouwburg Amstelveen, 25 februari, goed een 3 kwartier onderweg met de voorstelling en

KABOEM!!!! alsof er een straaljager zijn naverbrander op het podium open trekt!!!!!!

Houston, WE DO HAVE A PROBLEM!!!

Geluid weg en daarvoor in de plaats een gigantische stoorzender, zo lijkt het wel!

Gevolg; de pauze voor het publiek kwam even wat sneller als bedoeld en een koortsachtig snel overleg achter de schermen.

En hier blijkt nu eens te meer dat we met de echte professionals te maken hebben. Het hoofd koel houden, snel achterhalen van waar het probleem zit. En dat is dan een hele goeie om uit te vogelen.

Want waar zit het probleem? Hier?

Of hier?

Tsja? ga het maar zoeken!

Tegenwoordig is het voornamelijk digitaal spul, van wat er gebruikt wordt om een voorstelling goed te regelen. En heb je dan ook veel meer aan een IT opleiding als wat dan ook om te achterhalen van waar en wat er fout zit. 

Uiteindelijk zou het wel eens de uitsturing van het geluid op het podium naar de zaaltafel kunnen zijn, althans dat blijkt uiteindelijk de meest voor de hand liggende oorzaak. Een storing in een van de kabels die mengtafel (FOH)  in de zaal moet voeden, blijkt de meest waarschijnlijke optie. 

Kabel vervangen dus en maar hopen dat het verder goed gaat. Of te wel, vertrouwen hebben op de boys die er verstand van hebben. 

Digitale theatertechniek, modern, snel, beter, ingewikkelder en ga zo maar door. Maar hoe dan ook, alles kan kapot, zelfs de meest geavanceerde materialen. Dat blijkt. 

En geavanceerd, dat is het, allemaal. Een trailer vol met dat spul. Maar goed, de snel opnieuw aangelegde kabel heeft in ieder geval gezorgd dat we onze show ongestoord konden afmaken. En ook Ben en Maggie hadden er weer vertrouwen in. En die eerste zag er in het begin nog niet veel heil in;

Met enige vertraging en een vervroegde pauze, is het toch weer helemaal goed gekomen, mede te danken aan onze Dick die er met een goede bak humor het publiek volledig op zijn hand had. Ook al een vakman die Dick van ons en daarmee het geheime wapen van BBSO!

"The show must go on"

Nog vier te gaan.

Amstelveen, op 25 februari.

Uden, op 31 maart.

Almelo, op 8 april.

Veldhoven, 28 april.

Dan zit het er weer op, de Theater Tour met Ben Cramer en Maggie MacNeal.
Maar eerst even een tussentijdse evaluatie.

Er waren er in totaal 10 gepland en geboekt, theaters, voor deze unieke show. 2 zijn er geannuleerd, namelijk die in Aalsmeer en Almere. Hoe spijtig is dit? Zeer spijtig zullen we maar even zeggen. De zogenaamde crisis is blijkbaar ook duidelijk in het entertainment wereldje goed te voelen. Er zijn, en niet alleen bij ons, al veel meer theatervoorstellingen geannuleerd in het totale aanbod. En aardig wat ook, heb ik me laten vertellen. De business heeft het moeilijk, dat blijkt. Ook de grote acts trekken al lang geen volle zalen meer, een uitzondering daar gelaten. En wij zien het ook. Dat neemt niet weg dan wij gewoon onvervalst alle energie en enthousiasme in deze show blijven steken.

Want niet om het een of ander, wij hebben de smaak inmiddels goed te pakken. Zeker na de live TV uitzending bij omroep Max. Wat een ervaring was dat, geweldig gewoon!

Maar goed, nog 4 te gaan en dan is het klaar, over en uit. Nou? Er zit zeer waarschijnlijk nog wel een heel aardig staartje aan de tour verbonden. Maar daar mag en ga ik dus nu mooi even mijn mond over houden en dat is best wel lastig voor me, geloof me.

De eerste 4 shows waren zonder meer een geweldige ervaring en het publiek heeft zeer zeker ook genoten, dat bleek wel uit de reacties. Daarnaast zijn er gaande weg een aantal kleine aanpassingen gedaan in de show. Want zo een theatervoorstelling moet zich kunnen ontwikkelen en doet dit dan ook. Om maar niet te spreken over die mooie stunt die we met Ben Cramer hebben uitgehaald om zijn nieuwe single, zonder te repeteren met hem spontaan in het programma in te lassen. De grap was dat hij er zelf totaal niet van op de hoogte was en zo voor het blok gezet werd.  Het was een zeer gewaagde stunt, dat wel. Maar het heeft geweldig uitgepakt, dat dan ook weer. Ook Maggie ( Sjoukje) heeft het heel goed naar de zin met die 55 Brabantse malloten op het podium.

En eerlijk is eerlijk, het zijn beide rasartiesten en heerlijk om mee te mogen werken. Daarnaast zijn wij inmiddels ook goed op die 2 ingespeeld, want ja, zo nu en dan springen ze uit hun draaiboek en mogen wij er maar even snel achter aan hobbelen. Scherp in de gaten houden die twee is dan wel het verhaal. Maar dat maakt het dan ook wel weer spannend op een heel andere manier.

                       

                                     

En hoe uniek is deze vorm van een theatervoorstelling? Daar waar het publiek vooraf mede mag gaan bepalen van wat er gepeeld gaat worden in de show. Uitzonderlijk dus. Een week vooraf gaande aan een voorstelling weten wij ook pas wat er op een bewuste avond gespeeld moet worden. Met kan kiezen uit 100 verschillende nummers en die moeten wij, naast het reguliere werk allemaal in de vingers hebben. Dat is veel werk, heel veel zelfs. Maar dat mag de pret allemaal niet drukken. En eerlijk gezegd hebben wij (de muzikanten) het relatief simpel. Tenslotte dienen wij alleen maar voor een avondje muziek te zorgen. Hoe simpel kan het zijn? Nee, alle crewleden ( stagehands, geluid en licht techneuten, kleding, catering) die sjouwen zich het apezuur op een dag van de voorstelling. In de ochtend om een uurtje of 10 op pad en de volgende ochtend om een uurtje of 4 a 5 pas weer klaar met het hele circus van wat er allemaal nodig is. Een hele trailer vol, om precies te zijn.

Je moet maar een hobby willen hebben, toch?

En dan hebben we het nog niet eens gehad over onze eigen Ben, die dagen aaneen arrangementen in elkaar heeft zitten knutselen, slapeloze nachten er aan over heeft gehouden en het hele spul maar weer elke keer haarscherp en okselfris op het podium hoopt aan te treffen. Zo nu en dan is de vermoeidheid op zijn gezicht heel duidelijk te zien. 

Gelukkig is er dan zoiets als de afdeling "het betere schilder en plamuurwerk" standby. En in deze foto moest ik zelf even "ingrijpen". maar dat terzijde. 

Want linksom of rechts om en hoe dan ook, 

"The Show Must Go On".

En dat doet die dan ook, crisis of geen crisis.

BBSO live bij omroep MAX

Zo nu en dan kom je als Orkest in situaties waar bepaald niet iedereen mee vertrouwd is. Zo ook voor ons, in dit geval. Live Televisie uitzendingen, bijvoorbeeld.

Nu zijn we als orkest toch echt wel wat gewent en zo hier en daar ook aardig "door de wol geverfd" zoals dat heet. Nu zitten we midden in een theatertour met 2 Nederlandse Vip's en dat zal niemand ontgaan zijn. Nu is dit op zich al iets heel aparts, want ja, welk orkest of band krijgt een kans om dit maar "even" te doen. Maar Live Televisie? Dat is dan nog echt iets van een heel andere orde.

Studio 23 van Omroep MAX was het toneel van wellicht de kortste set met muziek ooit door ons gespeeld. Zegge en schrijven 3 hele minuten, meer niet. Dat was het, wat live werd uitgezonden. Een aantal nummers mooi in elkaar gearrangeerd zoals we die ook in onze Theater tour hebben zitten, maar dan wel even tot 3 minuten gereduceerd. Ben Cramer voorop en wij er achter. Met 25 orkest leden in een veel te kleine studio die bepaald niet was ingericht op een dergelijke "overval".  Nu was dit vooraf wel duidelijk en vandaar dan ook dat we maar met pakweg de helft van ons "bandje" naar Hilversum zijn vertrokken, maar dan nog.......

Een live TV uitzending vraagt om een hele strakke logistieke organisatie, tot op de seconde af. Geen gedoe, geen geklooi en post onvoorzien bestaat gewoon weg niet. Dit moet en is dan ook in een strak tijdsplan uitgeschreven en gaat dan ook gewoon zo gebeuren, punt uit. Dat dit dan ook de nodige discipline vereist van iedereen die hier bij betrokken is, mag dan duidelijk zijn. Productieleiding, Opnameleiding, Cameramensen, Geluidstechneuten, Regie assistentes, Productie assistentes, Visagiste en ga zo maar even door, het loopt er allemaal rond en strak georganiseerd.

En ja, dan komt er ook nog een clubje muzikanten binnen gemarcheerd die dit allemaal nog nooit hebben meegemaakt, op eentje na dan, onze eigen Ben natuurlijk.

Hoe spannend kan dit zijn? Heel spannend dus, maar niet alleen voor ons???  De "hut" (studio) ineens ramvol met peoples die allemaal maar een doel hebben, een goede live TV uitzending maken, hoe ingewikkeld kan dit zijn? Dat is dan een goede vraag, maar spannende momenten zijn er blijkbaar ook;

Maar vraag me niet wat ten grondslag ligt aan deze uitdrukkingen'

Inderdaad, bij een programma zoals Tijd voor Max hebben ze niet echt veel ervaring met een dergelijke grote club muzikanten. En dan ook nog zo eentje als Ben Cramer die daar bijna letterlijk de Clown loopt uit te hangen. Hij zing hier nu nog steeds over bij ons in de theater tour, autobiografisch dus, dat bleek wel weer.
Maar hoe relaxed verliep het hele verhaal nu eigenlijk? Tijdens het opbouwen van ons arsenaal aan instrumentarium dreigde heel even een kleine chaos te ontstaan, maar nu praat ik even voor mezelf. Ik was heel even het overzicht kwijt. Op een "vierkante millimeter" als het ware en binnen no time je handel speelklaar te hebben, zorgde heel even voor een paar logistieke uitdagingen. "Ja, het mot nu eenmaal binnen een bepaalde tijd geregeld zijn". Dus, "ff bakkie doen en peukie roken" is er dan niet bij, jammer dan. En ja, voor dit ene nummer, moest zo ongeveer de hele "percussie kerstboom" opgetuigd worden. Tenslotte doen we het alleen maar heel goed of helemaal niet en het laatste is dus gewoon weg geen optie. 

Nu gebeurt er veel op zo een middag ter voorbereiding, zeg maar gerust heel veel. En veruit het meeste is ons allemaal ontgaan. Zo zijn er camera posities die moeten worden ingesteld, geluid moet worden bepaald en in de juiste verhouding uitzending gereed worden gemaakt. Dan worden er vanuit de regie de heren gitaristen even gemaand om hun gitaren te gaan stemmen, grappige actie overigens! Testshots worden er gemaakt. Wel eens van autocue gehoord? nou dat ziet er dan zo uit:

En de camera's? ze staan en hangen overal:

En ja, deze zijn dan ook van een geheel andere orde zoals je die ook weel eens in de supermarkt of benzinestation tegen komt, logisch ook eigenlijk. Alleen in dit geval, elke "neuspeuteractie" of "zit mijn haar wel goed gezicht", gaat genadeloos live de ether in en dus ook de huiskamers binnen komen. Daar moet je dan maar even niet bij nadenken. 

Uiteindelijk is alles geregeld voor een 50 minuten live TV. En dan is er rust en ontspanning. 

Voor ons als orkest een geweldige ervaring, met een heleboel organisatie talent die zich weer van haar beste kant liet zien en wederom staat iedereen inclusief onze eigen crew op scherp, heel scherp. Want ja, met dit soort van acties heb je en krijg je maar een kans om het ineens goed te doen, meer niet en gaat het genadeloos de huiskamers binnen. En hoe goed ging het nu? Als een "naaimachientje" zo goed. 

Professionele instelling van iedereen daarbij betrokken is de clou, simpel toch? een eitje zou je zeggen, nou??? bijna. 

Voor die gene die het allemaal nog eens wil zien; gebruik de volgende link;

http://www.bennysbigshoworchestra.nl/nieuws-2/

Hupsake, en nu op weg naar Amstelveen, voor de volgende theatershow.

 




     

Met BBSO op live TV

Inderdaad, jullie zien het goed. Donderdag 16 februari gaan we live op TV bij omroep MAX. Het een en ander heeft alles te maken met Ben Cramer die helemaal ondersteboven is, van ons orkest en hoe wij een invulling geven aan de theatertour die wij samen met hem en Maggie MacNeal op dit moment in een aantal Nederlandse theaters aan het geven zijn.

Ben Cramer zit dit jaar 45 jaar in het artiesten vak. Dat wil hij dan ook aan het Nederlandse publiek laten weten ook. Er zit dus een hele grote show in de spreekwoordelijke pijp. Hoe die show er uit komt te zien en met wie aan (muzikale) gasten hij dit gaat organiseren en welke omroep het mogelijk gaat worden die het gehele verhaal wil gaan vastleggen, is nog in zijn geheel niet duidelijk. Maar dat hij dit muzikaal wil laten begeleiden met een bepaald orkest, tsja...................................??? Ik wist het wel, als ik Ben zou heten???

Maar even terug naar de televisie-uitzending.

Het zullen hooguit 1 of 2 nummers zijn die we live de ether in gaan gooien as donderdag, maar dat neemt niet weg dat dit toch wel heel erg leuk is om te doen. Wat een beetje jammer is, is het feit dat er maar een 25 personen van ons orkest daar in die studio passen. Dat is pakweg de helft dus. Hoe dan ook, ook dit gaat een leuke ervaring worden.

Dus kijken op Donderdag 16-02, om 17.30 uur Nederland 2.

Het podium

De tijden veranderen en daarmee de techniek ook. Dat blijkt uit allerlei verschillende (technische) innovaties die er over het algemeen in ons dagelijks leven inmiddels al zo gewoon zijn geworden. Er ons over verwonderen doen we in de regel al lang niet meer. Zo ook de podia en theatertechnieken, zijn zaken die mooi mee zijn gegaan in de ontwikkeling.

Inmiddels zitten we midden in een theatertour waarbij dit nog maar eens weer mooi duidelijk wordt.

Een theaterpodium bijvoorbeeld. Voor elke verschilde vorm van theater een compleet verschillende aanpak van hoe het een en ander er uit moet komen te zien, en dat is logisch natuurlijk. De materialen daar in tegen zijn veelal dezelfde. Decors, podium indelingen, geluid en licht en alle andere zaken die een voorstelling moeten laten “werken”, zijn meestal het zelfde.   

Maar het grote verschil met zeg maar een jaar of 20 geleden, is onmiskenbaar de innovatie in de technieken.

Moest er vroeger nog een decor volledig in elkaar getimmerd, gezaagd, geschilderd en ik weet niet wat nog meer gedaan worden. Nu dus niet meer. Veelal goed doordachte en voornamelijk slimme oplossingen voor een enorme hoeveelheid aan werk, hebben plaatsgenomen in de huidige en verschillende manieren van theatervoorstellingen. Sneller, sterker, veiliger, betere en lichtere toepassingen is nu het verhaal.

Bij ons dus ook.

BBSO achter de schermen:

Het moderne trussmateriaal wat zo ongeveer niet meer weg te denken is voor elke vorm van.

Licht gewicht, beren sterk, en volledig veilig.

podiumdelen, in hoogte verstelbaar en geen spijkers meer nodig.

2, 4, 10, of 20 meter breed, geen enkel probleem. de hoogte in? ook al geen moeite!

maar wel even stevig vast zetten;

De hele boel in elkaar storten? niet echt een optie.

En dan uiteraard de boel nog even er gelikt laten uitzien:

Moderne en wat oudere technieken samen, Analoge en digitale belichting;

Een beetje licht, en uiteraard ook een beetje geluid nodig, zeker met een orkest van onze afmeting en deze is dan nog alleen maar voor het geluid op het podium:

maar ook het publiek moet bedient worden van het beste;

Vanzelf moeten al deze materialen naar en van het theater worden versleept, de oplossing is dan een grote trailer:

En zo houden we vanzelf een aardig clubje mensen van de straat af. Het publiek ziet dit allemaal niet, die krijgen uiteraard een ander beeld van het geheel;

op dat moment is de zaal nog helemaal leeg.

En het eindresultaat ziet er dan zo uit;

En als het allemaal gereed staat, is het tijd voor wat andere zaken:

Je kleding bij elkaar zoeken bijvoorbeeld:

En jezelf even "geestelijk voorbereiden" op wat komen gaat. In de meditatieruimte bijvoorbeeld;

Een zwaar leven is het, muzikant zijn, dat lijkt me dan helder :-)