2013!!

Een nieuw jaar staat voor de deur, een nieuw jaar met weer van alles en nog wat op muzikaal gebied.

Ongetwijfeld wordt het weer een drukke boel. Achter de schermen wordt er door ons management weer stevig gewerkt aan nieuwe uitdagingen. Ik mag er nog niets van openbaar maken, maar het gaat weer een aantal hele leuke en interessante optredens opleveren. En ja, we hadden in 2012 een handje vol bekende artiesten op ons podium om te begeleiden. Nu eens zien wat 2013 gaat opleveren. Ondertussen gaan we ons dan ook nog even goed voorbereiden op de China Tour 2014, maar daarover later meer op onze speciale pagina:

 http://bbsoinchina.blogspot.nl/  

Maar voordat dit zover is hebben we uiteraard nog een leuke start van 2013.

Op 6 januari, ons "Nieuwjaarsconcert" op de locatie, waar er ook door ons gerepeteerd wordt. Een kijkje in de keuken, als het ware.

Een van onze artiesten is dan ook van de partij, Ben Cramer. Hij kan er maar geen genoeg van krijgen. En waarom om ook niet. Gezellige boel wordt het weer!!!!

Maar zorg wel dat je er op tijd bent ( ik heb me laten vertellen dat het behoorlijk druk gaat worden)

Galafeestjes.

Inderdaad, dat waren er twee op een rij.

Eerst in Rotterdam en daarna in Eindhoven.

Wat wij als muzikanten daar nu in de regel leuk aan vinden is het gegeven dat er op dit soort feestjes nogal eens een behoorlijk groot budget voor wordt gereserveerd. Zo dus ook in deze beide gevallen. Dat betekend dan ook dat er in zo een geval volop techniek in huis wordt gehaald om alle artiesten te voorzien om goed over te laten komen. Daarnaast worden kosten noch moeite gespaard om de gasten in een mooie maar vooral sjieke ambiance een geweldige avond te bezorgen. De dresscode is dan vanzelf "black tie" Cocktailjurken, lange galarokken, hoge naaldhakken, gelakte schoenen en smokings dus.

Vanzelf, daar nog op vast geknoopt, de nodige bling bling.

En ja, dan kunnen wij niet achter blijven, vanzelf niet.

Ons orkest, Gerard joling, Jorge Castro, Ben Cramer, Henk Poort, Xander (het feestbeest) de Buisonje, Humberto Tan en nog een aantal artiesten. We hebben ze allemaal mee gemaakt op ons podium.

Ja, en dat is voor ons muzikanten leuk, heel leuk zeg maar gerust. Vermoeiend ook. Tenslotte moest er in een aantal weken het nodige repertoire worden ingestudeerd. En onze nieuwe drummer van het orkest, was dol gelukkig, maar heeft wel voorafgaande aan het een en ander chronisch slaapgebrek gehad, waarschijnlijk. Maar complimenten voor die jongen. Als een echte Marinier heeft hij er zich doorheen weten te worstelen.

Ja, zo af en toe is het heel stevig doorpakken wil je iets geregeld  krijgen. Vanzelf gaat het namelijk allemaal niet.

Daarnaast heb je dan ook nog eens te maken met van die onverwachte zaken wat in geen enkel draaiboek staat. Een van onze zangers zijn stem kwijt, 10 minuten voor aanvang. Handig!!!!! Nee dus, bepaald niet.

Maar hoe dan ook: The show must go on! En dat gaat dan ook gebeuren....... De andere vocalisten lossen het probleem gewoon op. Kanjers zijn het!

Voor de aardigheid spelen we dan ook nog eens met een tweede invallende percussionist. Onze vaste collega had helaas andere drukke bezigheden. Dus daar is dan ook nog even de nodige aandacht voor noodzakelijk. Tenslotte is het nog niet zo eenvoudig als je nog nooit op timbales en een pauk hebt gespeeld om daarnaast ook nog even totaal vreemd repertoire in je vingers te krijgen. Maar wat dan motiveert is om met een handje vol BNers op het podium te mogen staan.

Maar wat aan de andere kant dan wel weer aardig is, is om als simpele muzikant alle mogelijke hoogstaande techniek om je heen te hebben om het allemaal mogelijk te maken. En ja, hoe groter het feestje, des te meer  techniek er nodig is. Het mag wat kosten allemaal. 

700 gasten aan het diner. Catering kosten, € 154.000,00.- Over de aankleding van de zaal incl. podium geluid, licht en de gage voor een paar artiesten, daar zullen we het dan maar even niet over hebben. Crisis was het toch? 

Nou? Het is misschien wel wat minder geworden, zo de laatste twee jaar. Maar van een crisis hebben we in sommige gelederen van onze samenleving, dan nog niet gek veel van meegekregen. 

Niet dat wij dit nu erg vinden, want ja, hierdoor hebben wij ook nog steeds onze wel heel leuke feestjes. Eerlijk is eerlijk. 

En onze feestjes......................Daar doen we het uiteindelijk voor, ook als dit behoorlijk dure party's blijken te zijn.

We zijn er gewoon niet vies van, zo simpel is het. Tenslotte blijft het voor ons gewoon hobby. En daar mag je dan ook gewoon veel plezier aan hebben, denk ik. Er is tenslotte al veel te veel ellende genoeg op de wereld. Niemand die er iets mee op gaat schieten als de BBSO leden ook zielig thuis op de bank blijven zitten, daar zijn we dus geen muzikant voor geworden, hobby matig of niet, dat maakt het verschil niet meer.

  

In Rotjeknor!

We waren hier ook al in 2011, een sjiek de friemel gala. Dat bleek een groot succes en dus kreeg het een vervolg en wat voor een. In de kop van zuid  (zoals dat daar heet) de locatie; Las Palmas 2.

De line up; Benny's Big show Orchestra uiteraard, in een gecombineerd optreden met Henk Poort en Xander de Buisonje. Vreemde combinatie?

Je zou het zo zeggen. Henk Poort een geweldige klassieke zanger, bariton. Opera en musical dat is dan toch eigenlijk wel meer zijn ding. Pop muziek en dan met een dergelijke groot showorkest als het onze, dat was toch wel een beetje een vreemd spelletje voor hem. Het repertoire van Frank Sinatra, dat ligt hem dan toch ook wel. Maar wennen was het dan wel voor hem en dat kwam bij de repetities er dan ook wel uit. Zwaar had hij het er mee, enigszins nerveus ook en ook tijdens de live uitvoering. Vreemd? Voor een degelijke professional? Zou je eigenlijk wel kunnen zeggen. Maar ook hele goede artiesten blijken niet van steen en hebben zo hun onzekerheden. Het duurde een nummer en toen ging het als een naaimachientje zo smooth. Henk schoot in zijn goede vel en dat voel je als muzikant. Leuke kerel ook, by the way. Per saldo een geslaagde missie met Henk. En ja, ook sterren als een Henk Poort zijn dus niet van steen:

Back stage foto:

Dan Xander de Buisonje. En ja, wie kent die gozer nu niet? Een feestbeest in optima forma. Het eerste nummer met hem "Ik vlieg ik zweef" Meteen pleite was ie.............. niks op het podium, linea recta het publiek in, enne...................met name of eigenlijk alleen maar naar de dames toe, voor zover wij het hebben kunnen waarnemen. Gehoord hebben we hem alleen, ergens vanuit de zaal. Gezien niet meer. Maar een geweldige leuke en gezellige kerel, dat dan weer wel, ook back stage. Geen pretenties, arrogantie of iets wat daar ook maar enigszins op lijkt. Gewoon een leuke vent die zijn vak heel erg goed beheerst. Een zaligheid dan ook om met zo een iemand het podium te mogen delen.

On stage:

En van dit soort feestjes, ja, daar lusten wij wel pap van. Maar welke muzikant niet. Zeker niet als je dan ook nog het volgende recht voor je snufferd op het podium op en neer mag zien springen. Bij de les blijven is dan wel ff handig:

Moeilijk hoeft het allemaal dan ook niet te zijn. Het enigste wat er geregeld moet worden is een juiste combinatie van goede muzikanten samen op een podium. De rest? Een inkoppertje.

Maar twee totaal verschillende artiesten begeleiden, lastig? Nou nee, eigenlijk. Even een knop omzetten en gaan met die banaan, meer is het eigenlijk niet. En ja, waar is waar. Benny's Big Show Orchestra doet het gewoon allemaal, pop, klassiek, zeg het maar!!!

Een amateur orkest, dat is het.............................................. ja ja, weinige die het nog geloven ondertussen. De perceptie is bij heel vele namelijk heel anders. Gaan we dan vertellen dat wij maar een "stelletje hobbyisten" zijn, dan moet je met een duidelijke uitleg komen.

De vraag kom dan ook nog al eens van "hoe flikken jullie dat, met de bekende artiesten op een podium?"

Nou het antwoord is dan eigenlijk vrij simpel;
De dame in kwestie hieronder, gewoon ff fixen dit soort dingetjes, meer niet. Simpel toch?

Back stage onderonsje?

  

Vreemde wereld

Dat was het, is het en blijft het dan waarschijnlijk ook. De muziekwereld, want daar heb ik het over. Een vreemd wereldje. Nu zijn we binnen ons orkest druk doende om de 2 aankomende optredens goed voor te bereiden. Je weet wel, die 2 gala's waar we de nodige artiesten mogen begeleiden. Nu is dat op zich niet zo vreemd. Tenslotte doen we dat wel vaker, maar dit jaar?

Eerst Rotterdam met oa  Xander de Buisonje en Henk Poort. En die laatste had het op onze repetitie al behoorlijk zwaar, vreemd? Nou, misschien wel....Zouden die BNers nu niet gewoon door hebben dat ook zij gewoon hun partijen moeten voorbereiden? Nu inmiddels wel. Vervolgens doen we ook nog iets met Lady Charity en The Dutch Diana Ross wellicht. Ook leuk....

En wat blijkt, Ben Cramer komt dan ook nog wat doen................samen met ons uiteraard, want na onze tour met hem en Maggie MacNeal heeft hij de smaak blijkbaar goed te pakken en hebben we iets samen.

En ja, ook dat mooie ballet is weer van de partij en gaat op onze muziek nog even lekker los. oh oh, het gaat er weer warm aan toe, daar in Rotjeknor!!! 

2 dagen later, weer zo een feestje in Veldhoven, maar dan weer met Gerard Joling en Jorge Castro, en ook die kennen we.

Het vreemde van het hele verhaal is nu, dat wat wij wel wisten maar mooi stil over moesten houden, dat we in Veldhoven een wel hele speciale gast zouden mogen begeleiden. Maar wederom op zo ongeveer het laatste moment een aanpassing in het draaiboek en hij komt dus niet!!! Uiteraard weer een centenkwestie, of liever gezegd, ging het in zijn geval om Engelse ponden.

.

Ja, we hebben het hier over een hele grote jongen uit die vreemde wereld. zijn naam;

Sir Tom Jones.

Helaas, de organisatie heeft afgehaakt en hoe jammer is dit? Heel jammer, voor ons met name. Want een dergelijke naam mogen bijschrijven op je cv?? Hmmm, bepaald niet verkeerd. Het publiek dan?? Och, wat je niet weet wat er niet komt mis je dan ook niet, toch? En het vreemde van de hele zaak is nu eigenlijk dat het draaiboek voor een dergelijk groot galafeest net een week voor aanvang pas compleet klaar is. Dat hier de nodige binnen ons orkest knap ongerust over worden, mag dan wel duidelijk zijn. 

Dit zijn namelijk geen feestjes waarbij je een week voor aanvang nog van alles en nog wat gaat aanpassen.

Maar het allerbelangrijkste is dat we nu een uitgelezen kans missen, jammer, dat wel. Met name voor onze Ben, want deze heeft een aantal dromen. En ja, dit was er een van. En ik had hem dit zo graag gegund. 

Nou Ben!!! We pakken hem nog wel een keer, heus!!!