Een hoofdstuk apart is dat, het klassieke slagwerk. Zeker als je ooit bent begonnen als drummer en uiteindelijk als percussionist actief bent, zoals ik.
Afgelopen zaterdag met collega Jan linders, mijn collega op percussie en slagwerk in Benny’s Big show Orchestra, naar een paukenclinic geweest bij Adams in Ittervoort.
De hele ochtend uitleg gehad over pauken, het stemmen hiervan, de types, en alle techniek die er aan, in en op zit. Een heel interessant verhaal. Vervolgens een rondleiding gehad in de fabriek aldaar en daarna door 2 conservatorium studenten met wat ander slagwerk een uitleg gehad over het spelen hiermee. Ook dit laatste was nogal opvallend. Het spelen op een tamboerijn en triangel, om maar eens wat te noemen. Grappig hoe men op het conservatorium deze jonge broeders daarmee leert omgaan. Volledig een klassiek verhaal dus. Niet verkeerd, zeker niet, maar een totaal ander verhaal als wat wij normaliter met dit soort instrumenten doen. Zo is het bij ons voornamelijk een pure gevoelskwestie en in het klassieke wereldje een partituren zaak. En dat is aan de ene kant begrijpelijk maar ook wel weer jammer. Muziek en ritme komt namelijk niet van een stuk papier, maar komt uit je ziel en gevoel. Eerlijk gezegd had ik een beetje medelijden met die 2, overigens heel fanatieke, studenten.
Ik hoop voor hen op het moment dat ze klaar zijn met hun studie, daadwerkelijk hun muzikale droom kunnen waarmaken en daar een bestaan van kunnen hebben, zoals het bedoeld is na zo een dergelijke studie.
Dat neemt verder niet weg dat het toch een leerzame dag was. Een van de conclusies is dan ook dat ik gelukkig op een andere manier muziek kan beoefenen als de meeste studenten van het Amsterdamse conservatorium.
Even terug naar het verhaal rond het klassieke slagwerk.
Inderdaad, dat zijn hele mooie instrumenten, die pauken en kostbaar ook. Uit het topsegment er eentje willen hebben? Dat kan. Een slordige 10 mille en je bent een gelukkig mens. Dan heb je er een. En ja, je raad het al. Een beetje paukenist speelt gewoon op vier van die jongens. Tel uit je winst. Maar dan heb je ook wat. Aardig detail. Als je die 4 geweldige instrumenten ook nog eens wil mee sleuren, tel er dan maar een klein vrachtautootje of hele grote bestelbus bij op. Een triangel hang je gewoon aan je broekriem, dat wordt dus even wat anders met pauken.
Goed, het blijven overigens wel geweldig mooie instrumenten, maar heel eerlijk gezegd, ik houd het lekker bij mijn conga’s.
Die gene die interesse heeft in dit soort van slagwerk ga even langs bij Adams in Ittervoort
Geen opmerkingen:
Een reactie posten