Nu is het voor ons orkest niet de eerste keer dat we samenwerken met Internationale of Nederlandse artiesten. Nu had ik daar zelf, buiten BBSO om ook al het nodige van mee gemaakt. Maar zo af en toe kom je dan toch wel in aanraking met van die artiesten die iets speciaals hebben. En dit is er dan ook weer zo een.
Zondagmorgen 25 September om goed kwart voor tien kom ik onze repetitieruimte binnen en zoals gebruikelijk, nu ook weer als eerste of een van de eerste. Inderdaad, ik zei zondagmorgen kwart voor tien!!!
Welke malloot bedenkt dit? Is bepaald geen vreemde gedachte, zo even spontaan uit je mouw. En om dan eerlijk te zijn, het was onze Ben die de geestelijk vader van dit plan was.
“Doe es normaal man” is dan wellicht een voor de handliggende reactie, helaas is die al niet meer origineel op dat moment. Wel weer een beetje jammer, was wel handig om te gebruiken, maar vooruit.
We hadden een hele dag repetitie op het programma staan. In de ochtend het gebruikelijke, dan daarna nog een viertal klanten voor een vocale auditie, ook bepaald niet verkeerd die actie, by the way. En na de middag met Ben Cramer en Maggie MacNeal voor hun gedeelte van de theatershow die er aan zit te komen.
“Ik moet me helaas een beetje inhouden, heb de hele ochtend al in de studio gezongen, vanaf een uur of negen” aldus Ben Cramer. Kijk, das interessant. Wij waren blijkbaar niet de enigste malloten die op zondagochtend heel vroeg uit de veren moesten. Maar Ben Cramer vond het blijkbaar nodig om zich te verontschuldigen, bij voorbaat al. En dat voor een amateurorkest, toe maar. Een bescheiden en ingetogen kerel die Ben. Inderdaad, tot op het moment dat hij zijn “ingehouden” stem even liet horen.
“Een beetje inhouden”, ik hoor ’t hem nu nog zeggen……. En daar komt me toch een geweld los, niet te zuinig!!! Een beetje inhouden noemt ie dat!
Nou, als dat inhouden is, dan weet ik niet wat er gaat gebeuren als alle registers bij hem op full power gaan.
Nu is Ben gewent met de crème de la crème te werken, het metropole orkest en meer van dat soort lieden. Je kent ze vast wel, van die peoples met een dijk van een muzikale opleiding, hier en daar wat talent en een staat van dienst van heb ik jou daar. De spanning was dan ook wel enigszins aanwezig. Want ja, hoe gaat dit aflopen, met dat amateur orkest van ons?
En vanzelf staan daar ineens twee maal een Ben voor het orkest. Grappig! En Ben had wederom alle touwtjes in handen. Welke Ben dan? Eh, ben ik ff kwijt. Nee, Ben is niet kwijt, hij is het ook niet kwijt, eh? Nou ja, laat maar ff zitten.
Oke, oke, hier en daar wat nuance en wat andere kleinigheidjes aanbrengen en dan toch bij sommige nummers het arrangement, toch maar even wat aan knutselen, daar is dan onze Ben wel weer even zoet mee ( is niet erg,vind ie alleen maar leuk) maar verder? Wat nou amateur orkest? Niks amateur orkest. Het enigste wat er niet professioneel aan is, is dat wij allemaal op het eind van de maand een salarisoverzicht van onze Ben ( of iemand anders die zich geroepen voelt) ontvangen.
Een geweldige ervaring om ook met deze Ben te mogen werken. Vermoeiend? Nou, niet echt. Intensief? Ja, dat dan weer wel. Leerzaam? Zeer zeker. Want deze Ben legt precies, maar dan ook helemaal waar het in de muziek over gaat, de spreekwoordelijke vinger op de zere plek. En dat voelt GEWELDIG!!! De (muzikale)emotie komt dan los, en bij sommige letterlijk (die andere variant en ook dat is mooi), heerlijk en helemaal zoals het zou moeten zijn. Nu zijn we muziek aan ’t maken en geen noten meer van het papier spelen.
Boys & Girls van BBSO, het is een eer om dit samen met jullie te mogen doen.
Op naar de première op 14 December.
