Vrijdagmiddag 14 juni, Mediapark, Hilversum, daar zijn we dan. Voor de derde keer, inmiddels.
Het klinkt wellicht wat vreemd, maar we beginnen daar op het park de weg goed te vinden. Studio 31 deze keer. Aanzienlijk groter als studio 23 van omroep MAX. Maar ja, een tv special gaan opnemen is uiteraard veel leuker als daar publiek bij mag zijn. Ongeveer 120 personen aan publiek mochten er bij zijn. En dat was dan, geheel terecht, voorbehouden aan de leden van de BBSO fanclub. En een lange dag zou het gaan worden. Nu is Hilversum op zich niet ver weg, maar voordat je dan toch weer met al je spullen op locatie bent aangekomen en daarna je instrumenten heb opgesteld, duurt toch altijd weer langer als waar je op gerekend had.
Optreden voor publiek, op kleine, grotere en hele grote podia, met en zonder bekende artiesten. We hebben het al zo vaak gedaan en dat is dan op zich allang geen reden meer om nerveus te worden. Gezonde spanning voor een optreden, ja, dat dan weer wel. Maar dat is prima, het zorgt er voor dat je scherp bent en blijft. Maar de zenuwen krijgen is niet echt handig. En toch is dit een compleet ander verhaal.
Tv opnames waar dan ook nog een dvd van gemaakt gaat worden.
Het gegeven dat alles, maar dan ook alles perfect geregistreerd in beeld en geluid gaat worden, waarbij zomaar ineens een camera voor je snufferd opduikt..... Inderdaad, dat is andere koek. Spannend? Absoluut!! Maar daarmee nog geen reden dat spontaan het klamme zweet gaat uitbreken. Alleen het idee al dat er straks bij de uitzending een paar honderdduizend mensen dit gaan zien, is dan toch weer aanleiding dat de adrenaline naar ongekende hoogte gaat stijgen. Mooi toch? Ik persoonlijk houd wel van dit soort uitdagingen. Ook als het repertoire wat er gespeeld moet gaan worden nu niet echt iets is waar ik zelf dan helemaal van onderste boven ben. Frank Sinatra, vertolkt door Ben Cramer in een aangepast arrangement.
Eh ja,........... Maar we gaan er vol voor, ook al is het voor een percussionist niet echt een uitdaging. Maar dan weer wel om er toch iets speciaals mee te gaan doen. En in mijn geval wordt dat dan met name heel genuanceerd in verschillende nummers een gepaste invulling maken. Ook dat moet je kunnen beheersen. Het resultaat zien jullie tijdens de uitzending. Even geduld dan maar. Aan de andere kant, het is Ben Cramer waarmee we deze special gaan maken en ja, zijn "streken" kennen we inmiddels door en door. Dus het zal me in zijn geheel niet verbazen al het toch nog iets meer "vuurwerk" gaat worden als wat oorspronkelijk bedoeld. Daar kom dan nog even bij, dat mijn geachte collega, vanwege drukke werkzaamheden elders, dit moet laten passeren. Dan doe ik zijn partijen er ook maar even bij. Niet dat dat zo idioot ingewikkeld ligt, het hele percussie werk overigens niet, maar toch. Hoe bescheiden het aandeel percussie in deze muziek dan ook is, het moet er wel uitkomen en perfect ook.
Dus de camera en geluidrepetitie, het hele verhaal van A tot Z doornemen met Ben C. Waarom? Alle camera en geluid instellingen, helemaal doorlopen.
Maar de studio in, een tv studio wel te verstaan. Je krijgt wel de kriebels van al die mensen die met een dergelijke opname, blijkbaar nodig zijn.
Er is enorm veel aan dit optreden vooraf gegaan. Voorbereidende gesprekken tussen ons management en de "tv jongens" uit Hilversum, productie besprekingen en veel repetities, specifiek voor dit optreden. En dat dit laatste op zich niet zo verwonderlijk is, mag duidelijk zijn. Het moet namelijk niet "wel aardig" of goed, nee, het moet perfect zijn, tot in de laatste smeuïge en kleinste details. Je staat tenslotte in een tv studio je visitekaartje af te geven. En daar mag je dan gerust wel even "iets meer" aandacht aan geven.
En die aandacht kwam er. Niets, maar dan ook niets, wordt aan het toeval overgelaten. En om elke instelling helemaal in orde te krijgen, daar hebben ze zo wel een "paar spulletjes" voor. En die zien er net weer even anders uit als "My first Sony".
Zo moet er, zo af en toe even een paar zaken worden besproken tussen onze orkestleider, Ben C en regisseur, logisch ook.
Want uiteindelijk komt het hier bij elkaar, en moet het hier gebeuren.
In zijn totaal was er 2 uur opname uit getrokken met publiek om een tv registratie van ongeveer 45 minuten te maken. Als ik het me goed herinner was het verhaal na 1 uur en 20 minuten gepiept. Een aantal zaken moesten overnieuw, vanwege een toch nog net niet helemaal goede belichting een microfoon die piepte en een aantal instrumenten die ontstemd bleken. Per saldo ging het dus nog allemaal ruim binnen de uitgetrokken tijd.
Het uiteindelijk resultaat zal in het najaar van 2013 worden uitgezonden. Op dit moment is de datum nog niet bekend, ook bij ons niet.
We hebben ons ding gedaan, naar alle vermogen die we bezitten. Nu is het aan de heren in Hilversum om er een geweldig mooie uitzending van te maken. Ik heb zo een zwaar vermoeden dat dat dan ook nog gewoon gaat gebeuren.
Alleen die schoenen............Tsja..................................... och..............Hij was maar een clown!!!!
Met dank aan onze Frits, die me heeft ondersteund met fotograferen. Ik kon ze namelijk niet allemaal maken. Ik had zo, tussen de bedrijven door, namelijk nog even iets anders te doen.
En gelukkig waren er ook nog, die heel simpel de boel de boel maar lieten. Waarom zou je je ook druk maken over een tv registratie, flauwe kul allemaal, met een hoop bombarie :-)
En een noodreparatie, die kon niet uitblijven. Maar ja...................... in dit geval kon je daar op wachten;
Ben Sings Sinatra.
Een geweldige ervaring was het weer.
Met dank aan;
Ben Cramer, Sanne Cramer, Omroep Max, Ampco en alle medewerkers van het Mediapark in Hilversum.
Een juweeltje aan ervaring opgedaan!
