Hoewel de meeste van ons lekker op vakantie zijn, geweest of nog gaan ( ik nog niet) pakken we het verhaal met onze muzikale reis door de verschillende landen weer op. Althans, binnenkort. Nu even wat anders.
Percussie binnen BBSO wordt niet alleen ingevuld door mij. Ik heb namelijk een fijne collega op dit gebied waar ik het uitstekend mee kan vinden. (en zo hoort het ook)
Dat betekend dus ook dat er naast een drummer twee percussionisten binnen BBSO actief zijn. Nu is een percussionist op ritmisch gebied in veel gevallen al een luxe in de niet traditionele Zuid en midden Amerikaanse muziekstijlen. Dus het beschikken over twee in een orkest als het onze, tja……………….? Dat schept opties en niet zo een klein beetje ook.
Voor die gene die niet geheel thuis zijn in dit wereldje, is het in de regel zo dat het niet eens opvalt wat een percussionist nu betekend voor een stuk muziek. Fysiek ziet men hem of haar van alles en nog wat doen, maar daar blijft het in de regel dan ook wel bij. En in veel westerse moderne muziek wordt in de regel traditioneel niet gek veel percussie gebruikt. Daarmee is het dan veelal een relatief onbekende en onbegrepen ritmische invulling.
Aan de andere kant?
Aan de andere kant?
Zo heb ik me wel eens afgevraagd van hoe zo ongeveer alles van Carlos Santanna of Gloria Estefan zou klinken zonder ook maar een percussie instrument te gebruiken. Maar ja, dat zijn dan ook wel twee heel uitgesproken voorbeelden.
Nu beschikken wij binnen BBSO over een repertoire, dusdanig groot en gevarieerd, dat het bij het ene stuk muziek het van essentieel belang is om percussie te gebruiken, terwijl we in een heel ander stuk met een beatring of een enkele tik op een triangel zouden kunnen volstaan.
Nu hebben wij “de totale buit” dusdanig verdeeld dat we, met al ons percussie instrumentarium gemakkelijk elke maat nog eens 20 keer kunnen vullen met van alles en nog wat aan percussie geluiden.
Alleen, gaan we dat dus mooi niet doen, het moet namelijk wel een muzikale toegevoegde waarde hebben en houden. Sterker nog, in de meeste gevallen wordt en kan ons totale “wapenarsenaal” niet eens volledig worden opgebouwd. ( de jongens van de crew krijgen in de meeste “normale” gevallen al kiespijn van ons twee) het past veelal niet op het podium.
Alleen, gaan we dat dus mooi niet doen, het moet namelijk wel een muzikale toegevoegde waarde hebben en houden. Sterker nog, in de meeste gevallen wordt en kan ons totale “wapenarsenaal” niet eens volledig worden opgebouwd. ( de jongens van de crew krijgen in de meeste “normale” gevallen al kiespijn van ons twee) het past veelal niet op het podium.
Wat we dan wel gebruiken is per saldo al een hele “vette” set. De combinatie van Conga’s, Bongo’s en Timbales en een Concertpauk binnen BBSO, is in die zin dan ook wel uniek, zeker omdat ze tegelijkertijd gebruikt kunnen worden. Letterlijk een hutkoffer vol met klein handpercussie instrumenten doet dan de rest. En dan gaat het dan ook helemaal los, op de juiste momenten. Zeker bij typische muziek waarbij percussie essentieel is. Dat wij beide “bescheiden jongens” zijn is helder ( vinden wij), tot op het moment daar waar de muziek vraagt om die typische percussie invullingen. Heel subtiel of juist even heel stevig "uitpakken". Zo hier en daar een paar stevige solo's, gecombineerd of enkel, het kan allemaal.
Al reeds eerder in een van mijn berichten aangegeven, dat van percussionisten bij vele niet duidelijk is van wat hun toegevoegde waarde op het ritmisch vlak is.
Martin Verdonk, heeft het ooit eens als volgt omschreven;
Percussie is net het zelfde als de sla, de uitjes, de tomaat, de augurk, de ketchup, de mayonaise op het broodje Hamburger. Haal dit weg en je hebt nog steeds de Hamburger, maar de smaak is totaal anders.( zeg maar gerust “niet te pruimen dat ding”) En als je er aan gewent bent, dan wil je dus geen kale Hamburger meer eten, echt niet.
Goed,
Wij zijn dus met zijn tweeën op het BBSO podium te vinden, en onze inbreng gaan we hier dan ook nog wel wat verder uitdiepen.
Maar ondertussen, hier is ie dan, mijn maat;
Jan Linders, percussionist/paukenist bij BBSO.
En een gedeelte van Jan zijn instrumentarium;
En dan uiteraard een voorbeeld waar mijn collega helemaal vrolijk van wordt. Zeg maar gerust “even lekker in het snoepwinkeltje proeven van al het lekkers”.
Ook een hint naar onze crew, “ik weet het niet, maar de ruimte op het podium, zal wel eens heel snel veel te klein gaan worden”. Het zou me niets verbazen.
